Darowizny na rzecz Stowarzyszenia
Bank PEKAO S.A o/Kraków
28 1240 1431 1111 0000 1045 1072
Powszechność problemu jakim od niedawna stało się ADHD powoduje, że coraz więcej wiemy o tym problemie i coraz więcej publikacji pokazuje się na rynku wydawniczym. Sporo jest również witryn internetowych, gdzie po wpisaniu hasła "nadpobudliwość" możemy wiele się dowiedzieć o przyczynach, objawach i metodach terapii. Uzyskana wiedza na pewno polepszy zrozumienie problemu przez rodziców, nauczycieli i pedagogów, a przez to ułatwi sytuację dziecka z ADHD w domu i w szkole, zwiększy tolerancję dla jego odmiennych zachowań i umożliwi skuteczną korektę tych zachowań.
Spośród dostępnej literatury dotyczącej nadpobudliwości najciekawsze wydały się dwie książki naprawdę godne polecenia. Pierwsza z nich "Nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci" napisana przez dwóch lekarzy T. Wolańczyka, A. Kołakowskiego i psychologa M. Skotnicką, pracujšcych na co dzieńw Poradni Nadpobudliwości Psychoruchowej w Warszawie gdzie prowadzą zajęcia dla dzieci i rodziców. Gordon Serfontein autor książki "Moje nadpobudliwe dziecko" jest australijskim lekarzem pediatrą od wielu lat zainteresowany trudnościami dziecka w nauce. Obie pozycje w sposób prosty ale wnikliwy wyjaśniajš czym jest nadpobudliwość psychoruchowa u dzieci. Szczegółowo opisują obraz kliniczny choroby, podając przykłady, a także przedstawiają jak powinna wyglądać prawidłowa diagnoza w kierunku ADHD. G. Serfontein pisze także o tym, jak problem wpływa na rodzinę i jakie znaczenie mają zachowania poszczególnych członków rodziny dla rozwoju dziecka z zaburzeniami koncentracji uwagi. Wszyscy wskazują na skutki choroby dla samego dziecka, to ono najbardziej cierpi: ma problemyw nauce, nie potrafi nawiązać pozytywnych kontaktów społecznych, często też nie umie prawidłowo wypowiadać się, jest ruchliwe i niespokojne, zdarza się, że jest agresywne, ma kłopoty ze snem i zaburzenia apetytu. Trzeba zrozumieć, że to nie złośliwość dziecka i nie złe wychowanie - to choroba. Przeciwstawiając się jej musimy zaakceptować swoje dziecko (czy ucznia) oraz fakt, że może on wzbudzać różne reakcje i emocje, a przebywanie z nim może nie być łatwe. W tym miejscu również obie książki podają nam garść naprawdę cennych i skutecznych porad i wskazówek jak żyć z dzieckiem nadpobudliwymw domu i w szkole, co można zrobić, aby ułatwić sobie i dziecku życie z chorobą. Najważniejsze wydaje się aby skupić się na tym co dobre w dzieciach, nauczyć je panować nad słabościami a uwypuklać umiejętności. Te dzieci tak samo chcą odnosić sukcesy.
Rodzice i nauczyciele dziecka nadpobudliwego, którym często towarzyszy przestrach, zmęczenie, złość, zdenerwowanie i nie rzadko bezradność, znajdš w tych książkach poradnik po metodach terapeutycznych i wspierających, zarówno dziecko jak rodzinę. T. Wolańczyk, A. Kołakowski, M. Skotnicka piszą również o jednej z nowszych metod terapii ADHD jaką jest biofeedback. Autorzy obydwu edycji wyjaśniają wiele kontrowersji związanych z leczeniem farmakologicznym. Jednoznacznie wskazują, że podanie leków może jedynie zmniejszyć objawy, wspomóc nauczanie i wychowanie. Leczenie farmakologiczne zdecydowanie powinno być częścią szerszego planu terapeutycznego. Ciekawe są także rozważania dotyczšce diety jako elementu wspomagającego leczenie. Warto przeczytać. Obie książki dodają otuchy tak jak rodzicom i innym osobom pracującym z dziećmi z ADHD. Z tych trudnych dzieci naprawdę wyrastają nieprzeciętni ludzie. Może warto dowiedzieć się czegoś więcej i mieć swój udział w osiąganiu szczęścia przez dziecko z nadpobudliwością psychoruchową.
Jolanta Durda
ChSON "Ognisko" | ul. Lubelska 21 | 30-003 Kraków
tel. +48 12 423 12 31 | faks: +48 12 422 96 38 | e-mail: biuro@ognisko.org.pl